پروتز ثابت و متحرک در دندانپزشکی

فهرست مطالب

پروتزهای دندانی به عنوان جایگزینی برای دندان‌های از دست رفته یا آسیب‌دیده شناخته می‌شوند و می‌توانند به بهبود عملکرد و زیبایی دهان کمک کنند. این پروتزها به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: پروتزهای ثابت و پروتزهای متحرک. در این مقاله، به بررسی تفاوت‌ها، مزایا و معایب هر کدام از این پروتزها پرداخته می‌شود.


1. پروتز ثابت (Fixed Prosthesis)

پروتز ثابت به پروتزهایی اطلاق می‌شود که به طور دائم و ثابت در دهان قرار می‌گیرند و تنها توسط دندانپزشک قابل برداشت هستند. این پروتزها برای افرادی که یکی یا چند دندان خود را از دست داده‌اند، گزینه‌ای مناسب هستند.

انواع پروتز ثابت

  1. روکش دندان (Crown): روکش‌ها پوششی از مواد مقاوم هستند که بر روی دندان آسیب‌دیده قرار می‌گیرند. این پوشش می‌تواند از سرامیک، فلز، یا ترکیبی از این مواد ساخته شود. روکش‌ها دندان را تقویت کرده و به آن ظاهر طبیعی می‌دهند.

  2. بریج دندانی (Dental Bridge): بریج‌ها برای جایگزینی یک یا چند دندان از دست رفته استفاده می‌شوند. بریج شامل دو روکش است که روی دندان‌های مجاور دندان از دست رفته قرار می‌گیرند و یک یا چند دندان مصنوعی بین آن‌ها قرار می‌گیرد.

  3. ایمپلنت دندان (Dental Implant): ایمپلنت‌ها ریشه‌های مصنوعی هستند که در استخوان فک قرار می‌گیرند و سپس تاج دندانی بر روی آن‌ها نصب می‌شود. ایمپلنت‌ها یک جایگزین ثابت و بسیار مقاوم برای دندان‌های از دست رفته به شمار می‌روند.

مزایا پروتز ثابت

  • ثبات و دوام بالا: پروتزهای ثابت معمولاً به مدت طولانی در دهان باقی می‌مانند و نیاز به تعویض کمتری دارند.
  • زیبایی طبیعی: پروتزهای ثابت به خوبی با سایر دندان‌ها هماهنگ می‌شوند و ظاهر طبیعی ایجاد می‌کنند.
  • افزایش راحتی و عملکرد: از آن‌جا که این پروتزها ثابت هستند، عملکرد دهان مانند جویدن و صحبت کردن به حالت طبیعی باقی می‌ماند.

معایب پروتز ثابت

  • نیاز به درمان‌های پیشرفته: برای نصب برخی پروتزهای ثابت مانند ایمپلنت‌ها، ممکن است به جراحی نیاز باشد.
  • هزینه بالا: پروتزهای ثابت معمولاً هزینه بالاتری دارند به ویژه در مورد ایمپلنت‌ها.
  • عدم انعطاف‌پذیری: این پروتزها پس از نصب نمی‌توانند تغییر داده شوند و در صورت ایجاد مشکل یا آسیب، باید توسط دندانپزشک اصلاح شوند.

2. پروتز متحرک (Removable Prosthesis)

پروتزهای متحرک دندان‌ها به پروتزهایی گفته می‌شود که بیمار می‌تواند آن‌ها را از دهان خود خارج و دوباره وارد کند. این نوع پروتزها به‌طور کلی برای افرادی که تمام دندان‌های خود را از دست داده‌اند یا نیاز به جایگزینی چندین دندان دارند، مناسب است.

انواع پروتز متحرک

  1. دندان مصنوعی کامل (Complete Dentures): این نوع پروتز برای افرادی که تمامی دندان‌های خود را از دست داده‌اند، مناسب است. دندان‌های مصنوعی به‌طور کامل جایگزین دندان‌های طبیعی می‌شوند و می‌توانند بالای فک یا پایین فک قرار گیرند.

  2. دندان مصنوعی جزئی (Partial Dentures): این نوع پروتز برای افرادی است که تنها بخشی از دندان‌های خود را از دست داده‌اند. دندان مصنوعی جزئی با استفاده از اتصالات به دندان‌های باقی‌مانده ثابت می‌شود.

  3. پروتزهای متحرک قابل تنظیم: در برخی موارد، پروتزهای متحرک قابل تنظیم طراحی می‌شوند که می‌توانند به راحتی تغییر کنند و به دندان‌های باقی‌مانده متصل شوند.

مزایا پروتز متحرک

  • هزینه کمتر: پروتزهای متحرک معمولاً هزینه کمتری نسبت به پروتزهای ثابت دارند.
  • انعطاف‌پذیری و راحتی: این پروتزها به راحتی قابل برداشت هستند و می‌توانند برای تمیزکاری بهتر یا درمان‌های دیگر برداشته شوند.
  • جایگزینی مناسب برای افراد بدون دندان: پروتزهای متحرک برای افرادی که تمامی دندان‌های خود را از دست داده‌اند، راه‌حل مناسبی هستند.

معایب پروتز متحرک

  • نیاز به دقت و مراقبت بیشتر: پروتزهای متحرک باید به طور منظم تمیز شوند تا از بروز مشکلاتی مانند عفونت‌های دهانی جلوگیری شود.
  • ناحیه راحتی کمتر: در مقایسه با پروتزهای ثابت، برخی افراد ممکن است احساس راحتی کمتری با پروتزهای متحرک داشته باشند.
  • حساسیت به تغییرات: ممکن است پروتزهای متحرک در ابتدا به راحتی فیت نباشند و نیاز به تنظیمات مجدد داشته باشند.

نتیجه‌گیری

انتخاب بین پروتز ثابت و متحرک بستگی به وضعیت دندان‌ها، نیازهای شخصی، بودجه و شرایط سلامتی فرد دارد. پروتزهای ثابت به دلیل ظاهر طبیعی و دوام بالاتر انتخابی محبوب هستند، در حالی که پروتزهای متحرک به دلیل هزینه کمتر و قابلیت برداشت آسان، گزینه‌ای مناسب برای افرادی با نیازهای خاص می‌باشند. مشاوره با دندانپزشک برای انتخاب مناسب‌ترین پروتز بر اساس وضعیت دندانی و نیازهای شخصی اهمیت زیادی دارد.